ANNELER GÜNÜNDE AĞLATAN TELEFON!..

İnsan hayatında her türlü eğitimin çok yararlı olduğunu savunanlardanım. Aynı zamanda, bir eğitimci de olduğum için bu oldukça doğal gelmekte…

Bazı eğitimler insana ufkunu açmak, bilgiler kazandırmak dışında öyle farklı kazanımlar sağlıyor ki, adeta sizde şaşırıp kalabiliyorsunuz bu gelişen süreç sonunda…

ÇOK YAKINDA YAŞAMIŞ OLDUĞUM BENZER BİR DURUMDAN SÖZ ETMEK İSTİYORUM SİZLERE…

Ankara’dayım, oyun terapisi süpervizyon (yüz yüze uygulamalı) yapılan eğitimin 3. ve son günündeyiz. Hocamız uygulama için guruptan gönüllüler isteyince, ben doğal gönüllü, hiç düşünmeden gönüllü olmuştum bile…

Tabiî ki benim gibi gönüllü olan başka insanlarda vardı. İkişerli guruplar olmamız istenince doğal olarak herkes yanındaki ile ikili olmuştu bile…

Her birimiz farklı illerden gelmiştik. Hatta Kıbrıs’tan gelen bir gurup bile vardı. Dolayısı ile birbirimizi hiç mi hiç tanımıyorduk. Üç gündür aynı eğitim ortamında olmanın dışında…

Benim yanımda sıcacık gülümseme ile gözlerimin içine ışıl ışıl bakan çok güzel bir genç kadın vardıJ

Bir anda biz onunla anne-kız oluvermiştik. Kah ben anne oldum o kız, kah o anne oldu ben kız. Birbirimizin saçlarını okşuyor, ellerine kremler sürüyor hatta kucağımızda birbirimizi avutuyorduk… Derken espiri ile karışık bir anda kızım oluvermişti …

Ailem Ankara’da yaşadığı için, ben hemen Denizli’ye dönmemiş birkaç günü de onlarla geçirmek istemiştim. Akşam geç saatlerde o yoğun günün yorgunluğunun ardından, tam da sıcak bir ilgiye çok fazla ihtiyaç hissettiğim bir anda, yatağıma uzanmış fakat henüz uyumamışken telefonuma gelen bir mesaj dikkatimi çekiyor…

“ Anneciğim ben evime geldim, iyi geceler (yanında kalp ve öpücük)+ seni seviyorum ve kalp” (kendisi İstanbul’da yaşıyor)… Karşılıklı yazılan birkaç satır, duygu ve güzel temenniler (5 mart 2018)… Bazı anlar vardır hayatınızda çok özel hissettiğiniz duygu yüklü, bu sıcacık ve içten gelerek yazılmış birkaç kelime adeta büyüsü ile bütün benliğimi anında sıcacık kaplayıvermişti…

OYUN TERAPİSİNDE BAŞLAYAN OYUNUMUZ GERÇEK HAYATTA DA DEVAM MI EDİYORDU!

Sonrasında bir iki mesajlaşmadan ileriye gitmemiştir görüşmemiz taa ki, bu anneler gününe kadar…

Çok güzel ve duygu yüklü hazırlanmış olan bir videonun arkasından, çok içten ve bir o kadarda samimi birkaç satır, o özel günü kutlama mesajı. Kelimelerin içtenliği ve samimi oluşunun dışında, en sonuna eklenen ve o kişinin ne kadar ince ruhlu bir o kadarda düşünceli olduğunu hissettiren aynı zamanda arayacağını vurgulayan “uyuyorsundur diye şimdi aramıyorum” mesajı…

Öyle yoğun duygular yaşıyorum ki, eşimde yanımda ve onunla paylaşırken, gözyaşlarımı tutamıyorum. Eşim de “sen çok istedin Yaradan sana gönderdi” diyor…

EVET YILLAR ÖNCESİNDEN BİR KIZ EVLADIMIN OLMASINI O KADAR ÇOK İSTEMİŞTİM Kİ…

Annemle hiç yaşayamadığımız o anne kız ilişkisini yaşayacaktım onunla… Ne kadar da çok istemiş özellikle gayret göstermiştim bunun için. Ama neyi çok fazla istersen o senden adeta daha da uzaklaşıyormuş. Zamanla hayat öğretti bunu bana…

Şunu da belirtmeden geçmemeliyim, diğer türlüsü nankörlük olur; bize Yüce Mevlam, duyarlı, çalışkan, aklı başında ve bizi hiç üzmeyen üç yakışıklı erkek evladı layık gördü… Büyük oğlum sayesinde dört yıl önce, gene akıllı, duyarlı ve güzel bir de kızım oldu. Hatta bir de onların kuzusu canımın caanııııı minik kuzum var… Tabii ki her biri ile anneler gününde çok özel ve anlamlı görüşmelerimizde oldu, şükürler olsunkiiiii:)

Bunlar için ne kadar şükretsem azdır diye düşünüyorum… Fakat bu anlattığım çok farklı bir duygu… Tamamen kendiliğinden gelişen o kadar doğal ki ve beklenmedik…

Arkasından gelen telefon ve paylaştıklarımız…Aman Allahımmm yok böyle bir şey!

İÇİMİ ÇEKE ÇEKE AĞLIYORUM…

Bana, “inanın daha kendi annemi aramadım. Öyle farklı bir bağ oluştu ki aramızda, herkeslere sizden bahsediyorum. Benim manevi bir annem oldu diyorum, mutlaka bir gün evinize de gelip hatta sizinle koyun koyuna da uyuyacağım” diyor bana...

“Sidar” kendi deyimi ile “Sidarella”, iyi ki tanımışım seni. Bana bu tarifi imkansız duyguları yaşattığın için sana çok teşekkürler ediyorum ve şükrediyorum, seninle yolumuzun kesişmesine…

Hayat işte böyle, sürprizlerle dolu hiç ümit etmediğiniz hatta belki de ümidinizi kestiğiniz bir anda çok güzel sürprizler çıkarıveriyor karşınıza. Sizi de çok şaşırtan çok güzel sürprizler…

Demek ki, neymiş? Farklılık ve farkındalık için “eğitim şart” eğitimlerde yalnızca planlanan şeyler değil, planlanmamış çok başka kazanımlarımızda oluyormuş…

YAŞAM BOYU EĞİTİM İÇİNDE VE HOŞÇAKALIN

Zeliyha ÇINAR

Aile Ekonomisi ve Beslenme Öğretmeni

Aile Danışmanı ve Yaşam Koçu