Bir gece yarısıdır, uyku tutmaz…
Başınızda binlerce düşünce ve vücudunuzda bir huzursuzluk…
Aylardan Eylül’dür belki de…
Hüznün ve bir anlamda da biterken yeniden başlangıçların zamanıdır…
Sonra bir şarkı dolanır dile; “Eylül’de gel…”
Sonra içinden bir ses; “Ağustos sabrın, Eylül adaletin zamanıdır” der…
Kafan karışık, düşüncelerin karışık ve duyguların karışıktır…
Sonra bir geriye ve iki ileriye bakarsın, derin düşüncelere dalarsın!!!
Bitişler yeni başlangıçlara, ayrılıklar yeni kavuşmalara gebedir aslında…
Mevsimler; hayatın taaa kendisiyken, hayat; mevsimler toplamıdır esasında…
Kimi zaman içiniz içinize sığmaz ya işte o an bahardır…
İçinize sığmayan duygularınız ışık olur ya size ve çevrenizdekilere işte o an siz yazsınızdır…
Sonra yorulursunuz ve biraz durulmak için derin düşüncelere dalarsınız ya işte siz sonbaharsınızdır…
Ve biraz içinize kapanır dinlenmeye çekilirsiniz, işte o vakit sizin hayatınız kıştır.
Aylardan Eylül’dür belki de…
Yeni başlangıçlar için…
Aylardan Eylül’dür belki de…
Yeniden doğuşlar için…
Aylardan Eylül’dür belki de…
Biraz düşünmeye, biraz düşlemeye, biraz sabra,
Ama en çok umuda, sevgiye ve ilgiye ihtiyaç vardır…
