7 Haziran genel seçimlerini geride bıraktık.

Bu tarih belki de hiç unutamayacağımız bir gün olacak.

En düşük oy alanın zafer çığlıkları attığı,

En yüksek oy alanında üzgün olduğu bir seçim sonrası olarak hafızalarımızda kalacak.

Sahi niçin üzgünüz.?

En yakın rakibimize 16 puan fark atmışız.

Zafer şarkıları niçin bizim teşkilatta çalmıyor.

7 düvele karşı % 41 oy alan Ak Parti hizmet gönüllüleri niçin üzgün.

Davası ümmet olanın derdi büyük oluyor.

Derdimiz ve gözyaşlarımız, Gazze için, Kudüs için, Somali, Irak için..

Lübnan, Ürdün, Yemen, Doğu Türkistan için.

Firavun Sisi ve yandaşlarının kanını içmek için beklediği Mısır için.

Günlerdir el açıp, Ak Parti’nin başarısı için dua eden Dünya mazlumları için.

 Sağlıktan eğitime, sosyal yardımlardan işsizlik desteklerine kadar yararlanan tüm insanlarımız için.

Çocuğuna okul kitabı alamayan babanın hıçkırıkları gerimi dönüyor endişesi taşıyan herkes için.

Faiz lobisinin hortumları yeniden bu ülkenin boğazına takılacak korkusu için.

Bunun için endişeliyiz.

Bunun için üzgünüz.

Başka üzüntümüz yok.

Muhalefetmi.?

Boşuna seviniyorsunuz.

Kazanamadığınız seçimi kutlamaya çalışıyorsunuz.

En çok sevinen, en sonuncu olan.

Sonunculuğunkutlanıldığı bir yarış henüz görülmedi.

Hepimiz biliyoruz ki..

Kendi aldığınız oydan çok Ak Parti’nin aldığı oya baktınız.

Onun için çok sevinçlisiniz.

Biz mi..

Davası ümmet olanın derdi büyük olur..

 Onun için üzgünüz.

Hem de çok..