Bu nasıl bir kin? Nasıl bir nefret. Terörün gerçek yüzü işte bu. Hedefleri için insan hayatının zerre kadar önemi yok. Ölmüşler, yaralanmışlar... Umurlarında değil. İstiklal caddesinde ki patlama haberini duyduğumda içim burkuldu. Onca can.. Hayatlarını kaybeden masum vatandaşlar. Pazar gününün en yoğun saatinde. Vahşice, sapkın bir saldırı bu. İnsanın içi burkuluyor. Canı bir başka acıyor. Görüntülere, fotoğraflara bakmaya korktum. Daha da vahimi... Sosyal medya da bazı hesapların böylesine alçakça bir saldırıyı proveke etmesi. Ölümden..Gözyaşından. Kandan beslenmek hangi insani duyuya sığar? Bu adiliktir, şerefsizliktir... İstiklal caddesinde hafızama öyle bir kare kazındı ki. Bir bebek arabası.. Yarım kalmış simit. Yazarken bile ellerim titriyor, çok öfkeliyim. O an !... Düşüncesi bile ürpertiyor. Gözü dönmüşler, ne istediniz o yavrulardan... Masum insanlardan.... Bugün PKK, PYD, DAEŞ,FETÖ'yü besleyip koruyanlar. El altından silah verip seyreden Avrupa'sı Amerika'sı hiç biri masum değil. Taziyeleri de bir o kadar göstermelik. Kadın saldırgan yakalandı ama onun asıl uzantılarına, sahiplerine bakmalı. Başımız sağolsun Türkiyem. Allah sabır versin hayatını kaybedenlerin ailelerine. Yaralılarımıza acil şifalar diliyorum... Şiddetle nefretle kınıyorum bu hain saldırıyı.. Birileri çıkarları uğruna... Korkuyu hakim kılmaya çalışsalarda... Ne olursa olsun terör kazanamayacak.. Kazanmamalı.. Bunun içinde herkes el ele vermeli bütün olmalı.. Başka Türkiye yok.